Κάποτε ένας νέος γαμπρός, πήγε για επίσκεψη στο σπίτι της πεθεράς για πρώτη φορά. Φυσικό ήταν να είναι αρκετά κουμπωμένος και ντροπαλός. Πρόσεχε ιδιαίτερα τις κινήσεις και αντιδράσεις του να είναι καλές. Γενικά να έχει μια ελκυστική συμπεριφορά.
Όταν λοιπόν θέλησε η πεθερά του να τον κεράσει και να τον περιποιηθεί, αυτός της παρήγγειλε έναν ελληνικό καφέ.
Μόλις ήρθε ο καφές, αμέσως πήρε να πιει και τράβηξε μια γερή γουλιά. Και κάηκε. Δεν ήξερε πώς να αντιδράσει μιας και του ερχόταν να φωνάξει από τον πόνο. Κοιτούσε το ταβάνι με ιδιαίτερη προσήλωση και προσπαθούσε να πάρει μικρές κοφτές ανάσες για να δροσιστεί. Ντρεπόταν να ζητήσει και νερό που είχε αμελήσει η πεθερά του να του φέρει…
Και για να φανεί και πιο άνετος ρώτησε:
- Πεθερά, τι ωραίο που έχεις το ταβάνι σου! Πόσο σου στοίχισε να το φτιάξεις έτσι;
Και η πεθερά που μόνο χαζή δεν ήταν και παρατηρούσε τα πάντα, του απάντησε:
- Πέντε φύσα και μία ρούφα!
Ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά όποιος ξέρει για ποιους πρόκειται,... ας το κρατήσει για τον εαυτό του.
Αυτά προς το παρόν. Ελπίζω να σας διασκέδασα. Θα τα ξαναπούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου