ΠΑΛΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΥΛΟΤΟΜΟΣ

Καλησπέρα φίλοι μου. Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά. Πάλι ο καιρός μας κρύωσε. Τελικά δεν έχει αποφασίσει ακόμα τι θα μας κάνει. Έτσι και αλλιώς μόνο να υπομένουμε μπορούμε. Κρυούλι έβγαλε τώρα το βράδυ. Για τον λόγο αυτό, μου ήρθε στο μυαλό το αναμμένο τζάκι και η γλυκιά θαλπωρή που μας προσφέρει. Ξέρω ότι φαίνεται άκαιρο, αλλά πιστέψτε με δεν είναι. Πάνω στο χωριό δεν αντέχεις εύκολα να μην το ανάψεις. Αρκεί να έχεις ξύλα. Ως γνωστόν, τα ξύλα είναι η πρωταρχική ύλη της φωτιάς που ζεσταίνει τον κόσμο από την απαρχή του χρόνου και της ιστορίας της ανθρωπότητας. Κι επειδή όλοι δεν μπορούν να κόψουν ξύλα, και ούτε έχουν δέντρα στην κατοχή τους, όπως εγώ για παράδειγμα, παραγγέλνουν από τους ξυλοκόπους. Εύκολη λύση, έδωσε και έναυσμα για επάγγελμα. Και το επάγγελμα αυτό υπάρχει... από τότε που ανακαλύφτηκε η φωτιά σχεδόν. Έτσι λοιπόν, ας θυμηθούμε πως έκοβαν ξύλα οι παλιότεροι ξυλοκόποι για να προμηθεύσουν τους πελάτες τους, για να έχουν να ανάβουν, το τζάκι τους, την μασίνα τους, και την σόμπα τους:

Ξυλοκόπος: Παλιά τα ξύλα κυρίως ζέσταιναν τους ανθρώπους, οι οποίοι φρόντιζαν από νωρίς να τα παραγγείλουν στους ξυλάδες. Ο ξυλοκόπος ήταν επαγγελματίας που είχε ως κύρια δουλειά την κοπή των ξύλων και τη μεταφορά τους στον τόπο κατανάλωσης. Ήταν συνηθισμένο τότε να βλέπει κανείς φορτωμένα γαϊδούρια ή μουλάρια να κουβαλάνε ξύλα στους δρόμους του Καρπενησιού. Τα έκοβαν οι ξυλοκόποι με τις κόφτρες στο δάσος, τα έσκιζαν με τιις σφήνες και τις βαριές, τα καθάριζαν με τα τσεκούρια τους και τα μετέφεραν στην πόλη. Εκεί τα πουλούσαν και οι αγοραστές, αν δεν είχαν τζάκι, τα έκοβαν πάλι σε μικρότερα κομμάτια με την κόφτρα ή το πριόνι, αφού τα τοποθετούσαν πάνω στην "ξυλογαϊδάρα" και τα έσκιζαν με το τσεκούρι ή τις σιδερένιες σφήνες. Μετά τα στοίβαζαν έτοιμα για τις σόμπες ή το τζάκι. Αργότερα οι έκαναν τις ίδιες δουλειές οι κορδέλες και τα αλυσσοπρίονα, ενώ τη μεταφορά κάνουν τώρα τα φορτηγά αυτοκίνητα. Οι ξυλοκόποι έκοβαν επίσης ξύλα για την κατασκευή ξύλινων αντικειμένων, ειδών καθημερινής χρήσης, υλικών δόμησης των σπιτιών (στέγες, παράθυρα κλπ.). Λέγονταν μάλιστα και "ταχτατζήδες" από την τουρκική λέξη "tahta", που σημαίνει ξύλο. Σ’ αυτούς υπάγονταν και οι ξυλοσχίστες ή υλοτόμοι (μπισκιτζήδες), οι οποίοι εργάζονταν επίσης στα δάση και υλοτομούσαν την απαραίτητη ξυλεία για τις οικοδομές, αλλά και για τις κατασκευές των επιπλοποιών και των μαραγκών. Σήμερα υπάρχουν ακόμα Δασικοί Συνεταιρισμοί, που ασχολούνται με την υλοτομία και την εμπορία δασικής ξυλείας.

Οπότε, τώρα ξέρετε: αν ξεμείνετε από ξύλα, παραγγείλετε από τον πιο κοντινό υλοτόμο, και γρήγορα μάλιστα. Μην περιμένετε να έρθει ο χειμώνας γιατί θα είναι πολύ αργά. Θα έχετε ήδη κρυώσει. Γιατί όπως λέει και η λαϊκή παροιμία: Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Ωραία συμβουλή σας έδωσα απόψε. Εις το επανιδείν φίλοι μου.