Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

ΚΑΤΕΦΘΑΣΕ Ο ΜΑΡΤΗΣ

Καλησπέρα σας! Σήμερα είναι η τελευταία μέρα του χειμώνα. Αύριο είναι Μάρτης! Χαρές και πανηγύρια. Που τύχη να τελειώσει ο χειμώνας όμως. Δε λένε τα χιόνια να λιώσουν από το χωριό. Έχει και αρκετό κρύο. Όλα μαζί ήρθαν, εγκαταστάθηκαν και μάλλον τους άρεσε το περιβάλλον, γιατί δεν φεύγουν. Που θα πάει όμως... κάτι πιστεύω να γίνει. Όχι όμως αυτήν την εβδομάδα, γιατί ο καιρός μάλλον έτσι θα συνεχίσει. Τέλος πάντων. Εγώ τον πόνο μου σας τον είπα.
Λοιπόν επειδή ακριβώς αύριο έρχεται ο Μάρτιος, σήμερα πρέπει να τηρήσουμε το έθιμο του Μάρτη. Πρέπει να φορέσουμε την γνωστή κόκκινη κλωστή πλεγμένη με μία λευκή.  Στον καρπό του χεριού, στο δάχτυλο, στο λαιμό, όπου θέλει ο καθένας.  Το έθιμο είναι πανάρχαιο και έχει περάσει από όλα τα στάδια της ιστορίας της Ελλάδας και της παράδοσης. Κάποια άλλη φορά θα σας διαφωτίσω σχετικά. Στο θέμα μας τώρα:
Καλά τώρα, ξέρω ότι κανείς μας δεν φοράει Μάρτη. Όμως μπορούμε να φορέσουμε στα παιδιά μας. Και όλες οι γιαγιάδες στα εγγόνια τους. δείτε όμως πως έχει το έθιμο στη Λάγκα. Είναι λίγο διαφορετικό από την υπόλοιπη Ελλάδα
Η πεποίθηση ότι ο Μαρτιάτικος ήλιος είναι πολύ δυνατός και κατακαίει άσχημα το δέρμα είναι πολύ παλιά. Καθώς επίσης ότι ο Μάρτης (το χαϊμαλί) προστατεύει από τον καυτό ήλιο, είναι επίσης η πανάρχαιη μέθοδος προστασίας από αυτό το κάψιμο.
Έτσι λοιπόν, το βράδυ πριν την 1η Μαρτίου, οι μητέρες ή οι γιαγιάδες φορούσαν τον Μάρτη στα παιδιά. Το βραχιόλι, δαχτυλίδι, γκιρντάνι (με τρύπια δεκάρα στη μέση) γίνονταν από λευκή και κόκκινη κλωστή. Στις 9 του Μάρτη, τον έβγαζαν τα παιδιά και πήγαιναν και τον κρεμούσαν στα κλαδιά κρανιάς. Και έτρωγαν τα μπουμπούκια της για να γίνουν υγιείς και γεροί όπως η κρανιά.
Και οι κρανιές λίγο πριν το χωριό, όπου δεν υπάρχει χιόνι έχουν μπουμπουκιάσει. Περιμένουν:


Η ανθοφορία τους προμηνύει καλή σοδειά για κράνα τον Σεπτέμβριο. Αν δεν παγώσει τώρα τα λουλούδια τους, εννοείται. Και θα φτιάξουμε και λικέρ από κράνα. Φέτος δεν είχε το παραμικρό καρπό, λόγω της περσινής παγωνιάς. Ας ελπίσουμε ότι για φέτος τέρμα οι πάγοι. 

Και επιστρέφοντας στο θέμα μας, μην παρασυρθείτε και φωνάξετε πρώτοι "Φτου το Μάρτη σου!" Αφήστε τα παιδιά να το κάνουν. Θα χαρούν πολύ. Έτσι το χαϊμαλί θα έχει ισχύ. Αλλιώς αλίμονό τους-θα τους μαυρίσει ο μαρτιάτικος ήλιος.

Επίσης μην ξεχάσετε την 9η Μαρτίου. Πρέπει να βρείτε οπωσδήποτε κρανιά και να κρεμάσετε τον Μάρτη. Δείτε μια παλιότερη ανάλογη φωτογραφία:
Μ'αυτήν την όμορφη εικόνα σας αφήνω και σήμερα. Άντε και καλά να φύγει ο χειμώνας και καλώς να έρθει η άνοιξη. Μπας και δούμε άλλες, καλύτερες μέρες. Γεια σας.


Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Καλησπέρα και απόψε. Σήμερα είναι το Ψυχοσάββατο. Το πρωί ανεβήκαμε στο χωριό για την λειτουργία στον Άι-Θανάση. Το πρωινό ήταν κρύο και χειμωνιάτικο. Την ώρα που φτάσαμε στην εκκλησία είχε αρχίσει και ψιλόριχνε χιόνι, αλλά ευτυχώς σταμάτησε. Το χωριό είναι ντυμένο στα λευκά όμως, για άλλη μια φορά φέτος. Δείτε πως μας καλωσόρισε:
κρύο, έτσι;

Ανάλογη είναι και η θέα προς τα Όντρια. Σχεδόν δεν φαίνεται τίποτα από την αντάρα:

Αγριεμένα τα Όντρια, αγριεμένα και τα λισβάρια:

Το ίδιο και η Ράχη:

Η Λάγκα ήταν εκεί και μας περίμενε. Στην εκκλησία όμως δεν είχαμε μαζευτεί ούτε δεκαπέντε άτομα. Τραγικό δεν είναι; Από όλες τις απόψεις. Μετά την λειτουργία μαζευτήκαμε στο καφενείο για καφέ και κους- κους. Ας ελπίσουμε ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση. Ίσως να φταίει και ο καιρός. Θα δείξει. Όμως καλό είναι να προσπαθήσουμε λίγο περισσότερο να μαζευόμαστε περισσότεροι στη Λάγκα. Στ' αλήθεια πόσο καλύτερα αισθανόμαστε όλοι όταν το πετυχαίνουμε αυτό!
Και μ' αυτήν τη σκέψη σας αφήνω και σήμερα. Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα να έχετε.



Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ

Καλησπέρα σας και απόψε. Σήμερα αποφάσισα να αναφέρω κάποια πράγματα για το αυριανό Ψυχοσάββατο. Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της πίστης μας.
Όπως η Κυριακή είναι η ημέρα της αναστάσεως του Κυρίου, ένα εβδομαδιαίο Πάσχα, έτσι το Σάββατο είναι η ημέρα των κεκοιμημένων, για να τους μνημονεύουμε και να έχουμε κοινωνία μαζί τους. 
Σε κάθε προσευχή και ιδιαίτερα στις προσευχές του Σαββάτου ο πιστός μνημονεύει τούς οικείους, συγγενείς και προσφιλείς, ακόμη και τούς εχθρούς του που έφυγαν από τον κόσμο αυτό, αλλά ζητά και τις προσευχές της Εκκλησίας γι’ αυτούς. 
Θεωρούμε τις προσευχές για τους κεκοιμημένους, τους νεκρούς μας ( είτε στη Θεία Λειτουργία, είτε στα μνημόσυνα, είτε στα τρισάγια, είτε στα ψυχοσάββατα )ΥΨΙΣΤΗ ΜΟΡΦΗ ΑΓΑΠΗΣ προς τους αδελφούς που δεν είναι πια μαζί μας. 

Η επίσημη θέση της εκκλησίας μας είναι εξής:
Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, λέγεται «Σάββατο των Ψυχών» ή «Ψυχοσάββατο». Είναι το πρώτο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το δεύτερο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής). 
Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ' ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους, είναι ο εξής: 
Επειδή πολλοί κατά καιρούς πέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα ή στα όρη και τους κρημνούς ή και μερικοί, λόγω πτωχείας, δεν αξιώθηκαν των διατεταγμένων μνημοσύνων, «οι θείοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν το μνημόσυνο αυτό υπέρ πάντων των απ' αιώνος ευσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών». 
Ακόμη, επειδή την Κυριακή της Απόκρεω ποιούμε ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και οι κεκοιμημένοι μας ακόμη δεν κρίθηκαν, τους μνημονεύουμε σήμερα και, επικαλούμενοι το άπειρο έλεος Του, παρακαλούμε τον Θεό, με το μνημόσυνο που κάνουμε, να τους αναπαύσει. 
Συγχρόνως δε, ενθυμούμενοι και εμείς τον θάνατο και «διεγειρόμεθα προς μετάνοιαν...».


Οι πιστοί επίσης φέρνουν στην εκκλησία τα κόλλυβα: το βρασμένο σιτάρι αναμειγμένο με ζάχαρη, κανέλα, καρύδια και άλλα υλικά της αρεσκείας της κάθε νοικοκυράς. Τα κόλλυβα ευλογούνται σ' όλη τη διάρκεια της λειτουργίας, και που μνημονεύονται οι κεκοιμημένοι κάθε οικογένειας. Μετά μοιράζονται στο εκκλησίασμα για τις ψυχές. 
Η όλη διαδικασία είναι βάλσαμο τόσο για τις ψυχές εκείνων που έφυγαν, όσο και αυτών που έμειναν πίσω. Ελάτε όλοι λοιπόν αύριο να τιμήσουμε αυτούς που δεν έχουμε πια κοντά μας.



Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Καλημέρα σας! Ελπίζω το πρωί να σας βρήκε όλους καλά.
Έχω να σας υπενθυμίσω ότι αύριο Σάββατο 26 Φεβρουαρίου, είναι και Ψυχοσάββατο. Θα έχουμε λειτουργία στην εκκλησία στο χωριό. Θα λειτουργήσει ο Άι-Θανάσης.
Σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη μέρα.  

ΚΑΛΑΜΠΟΚΟΠΙΤΑ

Καλησπέρα και απόψε. Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά. Τσικνοπέμπτη σήμερα. Το έθιμο καλά κρατεί, αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζουμε από πότε κρατεί. Είναι μία ακόμα ευκαιρία για πολύ φαγοπότι και να μυρίσει το σπίτι από την τσίκνα του κρέατος που ψήνεται. Τι θεϊκή μυρωδιά που είναι! Αν έχετε την ευκαιρία να το τσικνίσετε, εννοείται ότι δεν θα την αφήσετε να πάει χαμένη. Όχι ότι μας λείπει το ψημένο κρέας, αλλά σήμερα είναι πιο νόστιμο. Μόνο μην κάνετε ό,τι έκανα εγώ. Το έκαψα. Τέλος πάντων.
Παρότι Τσικνοπέμπτη, εγώ σήμερα θα σας δώσω άλλη μια λαγγιώτικη συνταγή, πίτας αυτήν την φορά. Την καλαμποκόπιτα. Επίσης πολύ εύκολη και νοσταλγική στη γεύση. Ας την δούμε λοιπόν:


Καλαμποκόπιτα
Υλικά:
4 κούπες νερό
2 κούπες καλαμποκάλευρο
1 κουταλάκι αλάτι
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
1 κούπα λίγδα λιωμένη
Ζούρες ή λουκάνικα χωριάτικα σε λεπτές ροδέλες και τηγανισμένα
Οδηγίες:
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στο γκριλ στην πιο δυνατή θερμοκρασία. Σε μπολ ανακατεύουμε μαζί το νερό το καλαμποκάλευρο, το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ. Πρέπει να γίνει χυλός πηχτός. Αλείφουμε ένα ταψί  νο32 με λίγδα και ρίχνουμε μία γεμάτη κουτάλα από τον χυλό μας. Την απλώνουμε να καλύψει τον πάτο του ταψιού και την βάζουμε στον φούρνο στην πάνω θέση να ψηθεί στο γκριλ. Όταν ψηθεί, (προσέχουμε να μην καεί, γιατί αρπάζει εύκολα) την βγάζουμε την αλείφουμε με λίγδα και πασπαλίζουμε λίγες ζούρες ή λουκάνικο και επαναλαμβάνουμε την διαδικασία ώσπου να μας τελειώσει ο χυλός. Μόλις ψηθεί και το τελευταίο φύλλο, κόβουμε την πίτα μπακλαβαδωτά, ραντίζουμε με την λίγδα που έχει περισσέψει και βάζουμε στους 200ο για 25’, ώσπου να ψηθεί.

Σημείωση: το μπέικιν πάουντερ είναι δική μου προσθήκη. Γίνεται λίγο πιο αφράτη. Όλα τα υπόλοιπα είναι η παραδοσιακή συνταγή. Σας εύχομαι καλή επιτυχία και φάτε κι ένα κομμάτι για εμένα. 
Καλό βράδυ να έχετε.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ 3

Καλησπέρα και πάλι, καλώς ήλθατε στο γνωστό μέρος. Σήμερα Θα σας θυμίσω ακόμα λίγες παλιές λέξεις. Ελπίζω να μην της βαρεθήκατε ήδη, γιατί θα έχουμε συχνά από αυτές. Καλή διασκέδαση και πάλι:

     Ακολλ'τά. Τα ευρωπαϊκά, «ξένα» τραγούδια που οι Λαγγιώτες χόρευαν από πολύ παλιά.
    Αλούπα. Αλεπού.
    Ανηψίδι. Εγγόνι.
    Βουρλαίνω. Τρελαίνω.
    Βρακώνομαι. Ντύνομαι. Βρακώσ’= ντύσου. Ξιβρακώθ’κε. Ξεντύθηκε.
     Βότριχα. Σκόρος.
Γκερντάνι/. Κόσμημα λαιμού (τουρκ= gerdan). Γκιρντάνι: κολιέ του Μάρτη με τρύπια δεκάρα στη μέση.
Γκεσέμι. Κριός ή τράγος που οδηγεί το κοπάδι. (τουρκ= gosem)
 Γκοτζάμ’. Εμπρόθετη λέξη που δείχνει κάτι αρκετά μεγάλο σε ηλικία ή μέγεθος.
Γκρέμπουρα. Γκρεμός.
     Ζαρώνω. Λουφάζω.
     Ζαχαρομπιμπλιά.  Λιχουδιά με ψημένα στραγάλια με επικάλυψη ζάχαρης.
     Ζούσκα. Καρούμπαλο.
     Ζυγώνω. Φτάνω, πλησιάζω.
     Κατσαμάκι. Είδος ζυμαρικού από καλαμποκάλευρο. (τουρκ= kacamak).
     Κλότσ(ι)α. πλακερή πέτρα που την χρησιμοποιούσαν στα σκατούλια (τζαμί).
     Κο(υ)λιάστρα. Πρωτόγαλο απ’ τα γίδια που όταν το έβραζαν έπηζε σαν τυρί, πολύ νόστιμο.
     Κουκουράσκα. Το ψημένο κάστανο που έσκασε.
    Λαιμαργιά. Στεφάνι (δερμάτινο ή ξύλινο) γύρω από το λαιμό του ζώου που οργώνει ή κουβαλάει κάτι.
    Λαμπάνοβο. Περιοχή της Λάγγας. (lampa nova: λατινικό= το πρώτο φως, εκεί που βγαίνει πρώτα ο ήλιος, εκεί που πρώτα χτυπάν οι ακτίνες του)  
     Λειψός. Μη ολοκληρωμένος, μισός. Λειψή πίτα: η πίτα χωρίς προζύμι, με τα λεπτά φύλλα που χωρίζουν.
     Λέτσος. Κουρελιάρης.
Λεφτόκαρο. Φουντούκι.
       Ψέλτσκο. Το χωριό Κυψέλη. 

     Και με αυτές τις λέξεις μορφωθήκατε και σήμερα εις την Λαγκιωτικήν. Λέμε τώρα. Δεν ξέρω πόσες από αυτές χρησιμοποιούμε ακόμα, αλλά δεν βλέπω να είναι πολλές. Ίσως εσείς όλοι οι ξενιτεμένοι κρατήσατε περισσότερο τους παλιούς τρόπους και χρησιμοποιείτε ή θυμάστε περισσότερες απ'ότι εμείς. Δέχομαι κάθε προσθήκη και παρατήρηση. Θα χαρώ πολύ. Να είστε όλοι φίλοι μου καλά και απόψε. Γεια σας.  



Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

Καλησπέρα σας και σήμερα. Χάλασε και ο καιρός μας. Περιμένουμε και χιόνια. Πάλι από την αρχή. Είναι όμως ωραία. Όταν έξω έχει κρύο και χιονίζει, μέσα να είναι αναμμένο το τζάκι και να ξαπλώνουμε πάνω στην κόκκινη βελέντζα. Έτσι θα κάνουμε για άλλη μια φορά στο χωριό. Α, και φυσικά θα ψήνουμε κάστανα στη ζάρα. Άιντε και θα πίνουμε και λίγο κόκκινο κρασί. Ώσπου να έρθει η άνοιξη.
Σήμερα όμως θα σας δείξω κάποιες φωτογραφίες της Λάγκας χιονισμένης ,αλλά δεν είναι δικές μου. Και αυτές κλεμμένες είναι. Να'ναι καλά τα παιδιά που τις έβγαλαν γιατί είναι καταπληκτικές. Έχουν να κάνουν με την περιοχή του προφήτη Ηλία (όχι όμως της παλιάς εκκλησίας, της νεότερης).
Και να, άξαφνα στο δρόμο εμφανίζεται το παμπάλαιο εικόνισμα, για να προστατεύει τους διαβάτες κάθε εποχής:
Δεν είναι η εικόνα της απόλυτης ηρεμίας μέσα σ'ένα άγριο χειμωνιάτικο περιβάλλον;

Και ανηφορίζοντας σιγά-σιγά, εμφανίζεται ο μεγαλόπρεπος καταρράκτης που στέκεται και αυτός αγέρωχος σε πείσμα για το πέρασμα του χρόνου. Ρίχνει τόσο άγρια το παγωμένο νερό από ψηλά, που η περιοχή αντιλαλεί από την βοή του. Απολαύστε το θέαμα:

Γραφικότατες δεν είναι; Και όμως, αυτή είναι η Λάγκα. Δεν της λείπει τίποτα. Παρά μόνο οι άνθρωποι. 

Και εντελώς αναπάντεχα άρχισε να ξαναχιονίζει. Και αντάριασε ο τόπος. Και δεν διακρίνεται τίποτε άλλο πέρα από το χιόνι. Και όμως, και αυτό είναι όμορφο:
Έχει τόση ηρεμία, που αν ακούσεις προσεκτικά, θαρρείς πως ακούς και το χιόνι να πέφτει. Ώρα για επιστροφή όμως, γιατί νυχτώνει. Και η νύχτα στο βουνό είναι δύσκολη. Γι'αυτό φεύγουμε από εδώ.

Και τώρα η τελευταία φωτογραφία δείχνει την χιονισμένη Λάγκα από άλλη άποψη. Εξίσου πανέμορφη:
 Συμφωνείτε;

Η ομάδα που οργάνωσε αυτήν την περιήγηση πέρασε αξέχαστες στιγμές. Και να φανταστείτε ότι δεν είναι καν από τα μέρη μας. Είχαν ακούσει για τον καταρράκτη και ήρθαν να τον δουν. Και έμειναν άναυδοι. Όπως ελπίζω και όλοι μας. 
Καλό βράδυ να έχετε.




Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Η ΛΑΓΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ

Γεια σας και πάλι. Σήμερα το πρωί ανεβήκαμε στο χωριό. Ο καιρός ήταν μουντός, αλλά φαινόταν ότι θα ανοίξει αργότερα. Η διαδρομή όμως ήταν φανταστική. Το ποτάμι ορμητικό, μεταφέρει το παγωμένο νερό του πιο χαμηλά, στο ρέμα όπου συνδέεται με τον Αλιάκμονα. Για να δροσίσει όλη την περιοχή. Κοιτάξτε θέαμα που αντίκρισα σήμερα:

Δε νιώθετε τις στάλες του παγωμένου αφρού στο πρόσωπό σας; 

Και μια πιο κοντινή εικόνα του νερού τώρα, κοντά στην όχθη: 
Το νερό περνάει φουριόζικο και τα δέντρα αμείλικτοι φύλακες φροντίζουν το  αδιάκοπο βουητό του να συνεχίζει πάντα στον ίδιο ρυθμό. Να φέρνει στον κόσμο όλα τα καλά του βουνού και της φύσης. Καλά που τα χαιρόμαστε εμείς στη Λάγκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Που μας προσφέρονται τόσο απλόχερα. Ας είμαστε ευγνώμονες. 




Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΛΑΓΓΙΩΤΙΚΗ

Καλησπέρα και σήμερα που είναι μια μουντή βροχερή μέρα.
Καθίστε μέσα και μαγειρέψτε. Λαγγιώτικα. Σας δίνω άλλη μια συνταγή σήμερα, πάρα πολύ νόστιμη:


Π έ τ ο υ ρ α    μ ε    κ ό τ α
Υλικά
μια μεγάλη κότα χωριάτικη
4 λίτρα ζωμό της κότας
500 γρ. πέτουρα
4-5 ώριμες ντομάτες λιωμένες
2 κρεμμύδια
5-6 κουτ. σούπας βούτυρο ή λάδι αλάτι 
Οδηγίες:
Βράζουμε την χωριάτικη κότα για αρκετές ώρες, πολύ καλά.
Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι τριμμένο σε κατσαρόλα με το βούτυρο ή το λάδι.
Προσθέτουμε τις ντομάτες και το αλάτι. Βράζουμε για πέντε λεπτά.
Προσθέτουμε το ζωμό της κότας (εάν δεν συμπληρώνει τα 4 λίτρα προσθέτουμε νερό).
Αφού αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τα πέτουρα και την κότα τεμαχισμένη και ανακατεύουμε. Αφήνουμε το φαγητό να βράσει για 15 λεπτά περίπου.


Καλή σας επιτυχία και απόλαυση με ένα ποτηράκι κρασί να συνοδεύει τα μικρό θαύμα που φτιάξατε με τα χέρια σας.Και αν δεν έχετε κότα χωριάτικη... κλέψτε του γείτονα. Πλάκα κάνω. Στην τελική, καλή είναι και του χασάπη. 




Και εδώ θα βάλω μια παρένθεση: Θα αναρτήσω μια συνταγή ολωσδιόλου παλιά και λαγγιώτικη. Μάλλον σύγχρονη και πρωτευουσιάνικη. Συγχωρείστε με. Αλλά μου την ζήτησε η θεία μου η Κούλα από τα εξωτερικά (Νέα Υόρκη), οπότε δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Θεία είναι για σένα (και για όποιον άλλον την θέλει) και καλή σου επιτυχία. Να την κάνεις νόστιμη για να την κεράσεις στον θείο.


  Τάρτα με Sprite και Coca - Cola

      Υλικά:
·         1 πάτο παντεσπάνι βανίλας Νο32.
·         3 κούπες Sprite
·         3 κούπες Coca - Cola
·         4 κουτάλια ζάχαρη
·         6 κουτάλια κορν φλάουερ
      Οδηγίες:
1.    Σε κατσαρολάκι βράζουμε το Sprite με 2 κουτάλια ζάχαρη και 3 κουτάλια κορν φλάουερ, ώσπου να πήξει και να γίνει κρέμα. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και απλώνουμε πάνω στο παντεσπάνι. Βάζουμε στο ψυγείο να σφίξει.
2.    Εν τω μεταξύ κατά τον ίδιο τρόπο ετοιμάζουμε την κρέμα με την Coca - Cola. Μόλις κρυώσει λίγο απλώνουμε πάνω από την κρέμα με το Sprite και αφήνουμε στο ψυγείο να κρυώσει.


Καλή σας επιτυχία!!!!! γεια σας!!!!!!!!!

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ 2

Καλησπέρα και πάλι, είμαι πιστή στο ραντεβού μας εδώ στο τόπο συνάντησης μας για τη Λάγκα.
Σήμερα θα σας δώσω και άλλες λαγκιώτικες λέξεις. Η απόκριση που είχα από μέρους σας γι' αυτό το θέμα υπήρξε άκρως ενθαρρυντική. Σας άρεσε πολύ. Τόσο τους εδώ Έλληνες, όσο και τους ξενιτεμένους. Γεια σας εσάς όλοι που είστε μακριά μας!!!!! Και ας αρχίσουμε λοιπόν:
Αούτος= πρόσφυγας Πόντιος
Αστρέχα= 1). κοινή υδρορροή σε στενό δρομάκι ανάμεσα σε δύο σπίτια. 2). Το κενό της στέγης των σπιτιών, το γείσωμα. (αρχ ελλην: όστρακον/ σλάβικο streha)
Άφταστος= άγουρος.
Βαένι= βαρέλι. (σλάβικο)
Βαΐζω= γέρνω, λοξεύω
Βερβερίτσα= σκίουρος
Βουζουλιά= κουφοξυλιά, σαμπούκος ο έβουλος
Γαλιάντρα= είδος φαρμακερού φιδιού
Γελάω κάποιον= εξαπατώ, κοροϊδεύω κάποιον (σε γέλασε ο Απρίλης)
Γκιρτσίνι= Η ρόκα του καλαμποκιού
Γριντιά= δοκάρι στέγης
Δόλιος= κακόμοιρος, ταλαίπωρος. (αρχ ελλ= δόλιος)
Ζακοπάω= μυρίζω πάρα πολύ άσχημα
Ζωντόβολο= ζώο, ζωντανό. (λέγεται, όταν θέλουμε να πούμε πως κάποιος είναι βλάκας, ανόητος, κουτός. «Είναι ντιπ ζωντόβολο»)
Κακοκραίνω= κακολογώ
Καλουγράκι= είδος μανιταριού
Καναγκαιρίσιος= ο προερχόμενος από τα παλιά χρόνια
Κάχτα= το πράσινο  περίβλημα του καρυδιού
Μανάστηρο= καημένο, κακόμοιρο, κακορίζικο
Μασίνα= σόμπα
Μισάντρα= ντουλάπα για ρούχα και σκεπάσματα. (αρχ. ελληνικό= μισός+ άντρον)
Μπαλανούτσκες= οι άγριες φράουλες
Ελπίζω να σας διασκέδασα και σήμερα. Χρησιμοποιήστε τις, και περάστε καλά.
Γεια σας!