Σήμερα θα σας δώσω και άλλες λαγκιώτικες λέξεις. Η απόκριση που είχα από μέρους σας γι' αυτό το θέμα υπήρξε άκρως ενθαρρυντική. Σας άρεσε πολύ. Τόσο τους εδώ Έλληνες, όσο και τους ξενιτεμένους. Γεια σας εσάς όλοι που είστε μακριά μας!!!!! Και ας αρχίσουμε λοιπόν:
Αούτος= πρόσφυγας Πόντιος
Αστρέχα= 1). κοινή υδρορροή σε στενό δρομάκι ανάμεσα σε δύο σπίτια. 2). Το κενό της στέγης των σπιτιών, το γείσωμα. (αρχ ελλην: όστρακον/ σλάβικο streha)
Άφταστος= άγουρος.
Βαένι= βαρέλι. (σλάβικο)
Βαΐζω= γέρνω, λοξεύω
Βερβερίτσα= σκίουρος
Βουζουλιά= κουφοξυλιά, σαμπούκος ο έβουλος
Γαλιάντρα= είδος φαρμακερού φιδιού
Γελάω κάποιον= εξαπατώ, κοροϊδεύω κάποιον (σε γέλασε ο Απρίλης)
Γκιρτσίνι= Η ρόκα του καλαμποκιού
Γριντιά= δοκάρι στέγης
Δόλιος= κακόμοιρος, ταλαίπωρος. (αρχ ελλ= δόλιος)
Ζακοπάω= μυρίζω πάρα πολύ άσχημα
Ζωντόβολο= ζώο, ζωντανό. (λέγεται, όταν θέλουμε να πούμε πως κάποιος είναι βλάκας, ανόητος, κουτός. «Είναι ντιπ ζωντόβολο»)
Κακοκραίνω= κακολογώ
Καλουγράκι= είδος μανιταριού
Καναγκαιρίσιος= ο προερχόμενος από τα παλιά χρόνια
Κάχτα= το πράσινο περίβλημα του καρυδιού
Μανάστηρο= καημένο, κακόμοιρο, κακορίζικο
Μασίνα= σόμπα
Μισάντρα= ντουλάπα για ρούχα και σκεπάσματα. (αρχ. ελληνικό= μισός+ άντρον)
Μπαλανούτσκες= οι άγριες φράουλες
Ελπίζω να σας διασκέδασα και σήμερα. Χρησιμοποιήστε τις, και περάστε καλά.
Γεια σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου