Καλησπέρα σας και σήμερα! Επιτέλους είδαμε ήλιο. Ας είναι και με δόντια. Σιγά-σιγά θα στρώσει, που θα πάει. Και η Λάγκα έχει ήλιο. Αλλά είναι παγωμένη. Μόλις βγήκε από την κατάψυξη. Λίγο πριν το χωριό, εκεί που τα χιόνια μόλις έλιωσαν, έκαναν δειλά την εμφάνισή τους οι πασχαλούδες και η σκάρφη.
Οι πασχαλούδες είναι εκείνα τα ταπεινά, λευκοκίτρινα λουλουδάκια που πάντα, ό,τι καιρό και να κάνει, θα είναι ανθισμένα για να στολίσουμε τον Επιτάφιο. Πιστεύω πως και φέτος θα τον συντροφέψουν κατάλληλα, κι ας θέλουμε ακόμα ενάμιση μήνα ως τότε. Δείτε τις πρώτες πασχαλούδες της άνοιξης:
Πιστέψτε με, αυτήν την εποχή δεν υπάρχει τίποτα πιο φρέσκο από ένα μπουκέτο πασχαλούδες μαζεμένο με τα χέρια μας από τις πλαγιές της Λάγγας.
Όσον αφορά στη σκάρφη τώρα, ακόμα κι αν κάποιος δεν ξέρει αυτό το φυτό, το ξεχωρίζει πάρα πολύ εύκολα. Και είναι απόλυτο χαρακτηριστικό του τόπου μας. Με σκούρα πράσινα φύλλα που μοιάζουν με παλάμη, και λουλούδια καταπράσινα που ανθίζουν ακόμα και κάτω από το χιόνι. Να τα πρώτα λουλούδια της σκάρφης που εμφανίστηκαν μόλις σηκώθηκε το χιόνι:
Η σκάρφη έχει μερίδιο στην χρήση από την αρχαιότητα ακόμα. Ήταν πασίγνωστο φυτό. Για παράδειγμα, ήταν γνωστή και κατά την αρχαιότητα ως θεραπευτικό βότανο της τρέλας. Ο μάντης Μελάμπους, ιερέας του Απόλλωνα, ήταν επιφορτισμένος με την παρακολούθηση των γυναικών στις διονυσιακές γιορτές. Όταν οι γυναίκες το παράκαναν με το κρασί, τους έδινε γάλα από κατσίκι πού είχε φάει σκάρφη γιατί το φυτό αυτό είχε την ιδιότητα να ξεμεθάει. Ο Πλίνιος γράφει ότι ο Μελάμπους, που έζησε περί το 1400 π.Χ., χρησιμοποιούσε τα φυτά για να εξαγνίσει τη μανία. Θεράπευσε τις κόρες του βασιλιά του Άργους Πρώτου από την μανία τους να θεωρούν τους εαυτούς τους Μοσχίδες. Μέχρι και τον 19ο αιώνα η σκάρφη χρησιμοποιούνταν στα ψυχιατρεία για τη θεραπεία της τρέλας. Στη λαϊκή θεραπευτική χρησιμοποιείται ως παυσίπονο για τη θεραπεία της οδονταλγίας. Σε άλλες χώρες χρησιμοποιούνταν παλιά τα φυτά για να ευλογήσουν τα βοοειδή και να κρατήσουν μακριά τα κακά πνεύματα ή για τη θεραπεία διαφόρων νόσων των πτηνών.
Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι τώρα πρέπει να ξεχυθούμε όλοι σε όποια πλαγιά βρίσκουμε μπροστά μας και να μαζεύουμε σκάρφη για να την χρησιμοποιήσουμε. Αυτό είναι δουλειά των ειδικών. Δε μας αφορά. Απλώς σας παρέθεσα κάποιες πληροφορίες προς ενημέρωση. Εξάλλου το φυτό από μόνο του, χωρίς καμιά ιδιαίτερη γνώση στη χρήση του είναι αρκετά επικίνδυνο. Θα σας συμβούλευα να μην ασχοληθείτε μαζί του.
Παρόλα αυτά, η σκάρφη είναι γνωστή και για έναν άλλο λόγο, μια παροιμία που χρησιμοποιείται ανά το Πανελλήνιο: "Έμαθα να λέω τα σύκα- σύκα, και την σκάρφη- σκάρφη".
Την χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να εκφράσουμε ότι ξέρουμε να ξεχωρίζουμε την αληθινή ουσία των πραγμάτων και το κάνουμε. Δηλαδή μας αρέσει να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα. Βέβαια, με το πέρασμα του χρόνου, επήλθε και η σχετική παραφθορά στη γλώσσα, κι έτσι η παροιμία έγινε:"τα σύκα-σύκα, και την σκάφη-σκάφη".
Και κλείνοντας για σήμερα, σας παρουσιάζω άλλη μια φωτογραφία για να δείτε την παγωνιά που δεσπόζει στο τοπίο. Λίγο παραπάνω από τα λουλούδια, ο μικρός καταρράκτης που σας έδειξα σε προηγούμενη ανάρτηση έχει παγώσει και είναι πανέμορφος:
Και μ'αυτήν την εικόνα σας αφήνω και σήμερα. Αύριο πάλι. Εις το επανιδείν φίλοι μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου