Καλησπέρα και απόψε. Άλλη μια εβδομάδα πέρασε, και πολύ γρήγορα μάλιστα, όπως πάντα. Το απόγευμα είναι αρκετά μελαγχολικό, και μου έφερε σκέψεις όχι τόσο χαρούμενες. Σε πρόσφατη βόλτα στους μαχαλάδες, είδα τα σπίτια που καταρρέουν. Είναι πολλά. Τι κρίμα. Υπεύθυνοι είμαστε εμείς και μόνο εμείς. Δεν φταίει κανείς άλλος. Αφήνουμε την ζωή μας και γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια μας. Και λέω ζωή, γιατί στηριζόμαστε στο παρελθόν για να χτίσουμε το μέλλον. Και αν δεν έχουμε ρίζες, τότε ο άνεμος μας πηγαίνει όπου φυσάει. Δεν έχουμε να κρατηθούμε από κάπου. Κρίμα. Δεν θα ασχοληθώ με τους λόγους που μας οδηγούν σε τέτοιες καταστάσεις. Αυτό είναι προσωπικό θέμα του καθενός. Εγώ επισημαίνω μόνο τα αποτελέσματα των πράξεών μας. Αυτά στο τέλος μετράνε.
Θα σας δείξω κάποια παραδείγματα, διαφορετικά αυτήν την φορά από την προηγούμενη.
Όπως σας είπα και παραπάνω, δεν έχω κανέναν σκοπό να θίξω κανέναν. Απλά δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι γιατί δεν κάνουμε κάτι στην αρχή όλων αυτών, όταν μπορούμε. Όταν τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Τα συμπεράσματα ας τα σκεφτούμε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά.
Για να αλλάξουμε λίγο πνεύμα, θα σας δείξω κάποιες φωτογραφίες από το φράγμα του Βράχου. Για όσους δεν το έχετε δει ακόμα. Είναι πολύ όμορφη εικόνα, που προστέθηκε στον ήδη όμορφο τόπο μας. Δείτε το λοιπόν σε χειμωνιάτικο φόντο:
Και το καλύτερο: επιτρέπεται το ψάρεμα, και οι πέστροφές του είναι πεντανόστιμες. Ελάτε να τις ψαρέψετε και φέρτε τις στο καφενείο της Λάγκας, να τις ψήσει ο Θανάσης. Μεγάλος μάστορας της σχάρας. Θα με θυμηθείτε. Καλή συνέχεια να έχετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου