Καλησπέρα, έχουμε καλό καιρό. Έχουμε ξεσηκωθεί και θέλουμε να πετάξουμε τα βαριά ρούχα και να φορέσουμε πιο ελαφριά και να χαρούμε τον ήλιο και την ζεστή ατμόσφαιρα. Και να ξεχυθούμε στην εξοχή και να παίξουμε σαν τα μικρά παιδιά. Όπως τότε που ήμασταν παιδιά και δεν μας ένοιαζε τίποτα, παρά μόνο πως θα περάσουμε καλά. Και όντως περνούσαμε καλά, αρκεί να είχαμε παρέα. Εφευρίσκαμε τόσο πράγματα να κάνουμε και παιχνίδια να παίξουμε. Όπως και τα παιδιά παλιότερα στη Λάγκα. Όταν εσείς οι μεγαλύτεροι ήσασταν παιδιά στο χωριό, πόσα παιχνίδια παίζατε τότε; Εγώ τώρα αρχίζω να τα ανακαλύπτω μέσα από μαρτυρίες μεγαλύτερων ανθρώπων και έχω μείνει άφωνη από την εφευρετικότητα και την ποικιλία τους. Γι' αυτό και σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα από αυτά. Τα περίφημα:
Σ κ α τ ο ύ λ ι α
Τα παιδιά σ’ αυτό το παιχνίδι χωριζόταν σε δύο ομάδες. Η μία φύλαγε το τζαμί (σκατούλια) το οποίο αποτελούνταν από κομμάτια κεραμίδας που ήταν στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη και κλεισμένες μέσα σ’ έναν κύκλο. Η άλλη ομάδα ήταν γύρω στα εφτά μέτρα μακρύτερα. όπου είχε χαραχθεί μία γραμμή και κρατούσε μία πλότσα (πλακερή πέτρα). Ένα άτομο από την δεύτερη ομάδα από την απόσταση της γραμμής σημάδευε το τζαμί με την πλότσα και προσπαθούσε να το ρίξει. Αν το έριχνε, η πλότσα πήγαινε στην ομάδα που φύλαγε το τζαμί. Η ομάδα που έριχνε το τζαμί προσπαθούσε να το ξαναστήσει και η ομάδα που είχε την πλότσα την πετούσε από το ένα παιδί στο άλλο μέχρι να βρει την κατάλληλη στιγμή που κάποιος από την άλλη ομάδα θα προσπαθούσε να τοποθετήσει κάποια κεραμίδα στο τζαμί και το χτυπούσε με την πλότσα. Σε περίπτωση που η ομάδα έβαζε όλα τα κεραμίδια και έστηνε το τζαμί φώναζαν χαρούμενα όλα την λέξη σκατούλια και γινόταν αλλαγή θέσης στις ομάδες.
Πάντως αν θέλετε, ελάτε να παίξουμε. Ευκαιρία είναι να μάθω κι εγώ πως παίζονται. Αν και είμαι σίγουρη πως δεν μπορώ να σας ανταγωνιστώ. Παρόλα αυτά θα το προσπαθήσω. Καλή μας επιτυχία και καλή διασκέδαση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου