ΛΑΓΚΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Καλησπέρα σας και απόψε. Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά. Σήμερα ήταν ένα μαρτιάτικο σαββατιάτικο απόγευμα, που ο καιρός μια ζέσταινε και μια κρύωνε. Ευτυχώς όμως ο Μάρτης δεν έχει πολλά ψωμιά ακόμα. Φεύγει σε λίγες μέρες, και ας ελπίσουμε ότι ο Απρίλης θα στρώσει τον καιρό. Σήμερα θα σας διηγηθώ άλλη μια λαγκιώτικη ιστορία. Φυσικά από αυτές που έχουν συμβεί στ' αλήθεια. Μέχρι που έβαλα και τα αρχικά των ονομάτων των πρωταγωνιστών. Όμως αν καταλάβατε ποιοι είναι.... σσσσσσσ!!! ησυχία. Μην το μαρτυρήσει κανείς. 

Η    π ο ν η ρ ή    σ ύ ζ υ γ ο ς!

Κάποτε, ο κύριος Κ. Π, παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του (θέλουμε να πιστεύουμε) κυρία Π. ο κύριος Κ., όμως, τελικά αποδείχτηκε ένας πολύ καταπιεσμένος σύζυγος, παρόλη την εποχή που ζούσε. Η κυρία Π., δεν σήκωνε πολλά- πολλά, οπότε δεν του’ πεφτε και πολύς λόγος.

Με τα πολλά, και για να μην τα πολυλογούμε, αφού παρακάλεσε και ξαναπαρακάλεσε ο κύριος Κ., τελικά μετά κόπων και βασάνων, η κυρία Π., του επέτρεψε να βγει μια βόλτα να ξεσκάσει ο άνθρωπος. Πρώτη φορά στα χρονικά του έγγαμου βίου του- που έμελλε να είναι και η τελευταία. Βγήκε ο κύριος Κ., και φυσικά υπήρχε και ώρα επιστροφής απαράβατη.

Όμως δεν κατάλαβε ούτε και  ο ίδιος πως, τα κατάφερε έτσι ο κύριος Κ., και άργησε λίγο. Όχι πολύ, ούτε καν μισάωρο. Αλλά αυτό ήταν αρκετό για την κυρία Π., να του κάνει την έξοδο αξέχαστη.

Πάει λοιπόν ο κύριος Κ. να βάλει το κλειδί στην κλειδαριά της πόρτας και δεν έμπαινε με τίποτα. Όχι μόνο τον είχε κλειδώσει απ’ έξω η σύζυγος, αλλά είχε και το κλειδί από μέσα στην κλειδαριά για να μην μπορεί να μπει.

-Άνοιξέ μου σε παρακαλώ βρε γυναίκα, γιατί με κλείδωσες πια;

-Και ποιος είσαι εσύ που θέλεις τέτοια ώρα να σου ανοίξω να μπεις;

-Ο άντρας σου!

-Είσαι ψεύτης! Ο άντρας μου εδώ και πολλή ώρα είναι εδώ και κοιμάται δίπλα μου! Δεν μπορεί να είσαι εσύ ο άντρας μου. Φύγε!

Κατατρόμαξε ο κύριος Κ., για το ποιος πήρε τη θέση του στο κρεβάτι του, ώσπου πολύ αργότερα κατάλαβε το κόλπο της κυρίας του για να τον τιμωρήσει. Και πραγματικά η κυρία Π. τα κατάφερε τόσο καλά, ώστε ο κύριος Κ. δεν τόλμησε ξανά να ζητήσει να βγει ποτέ πάλι έξω μόνος του.

Ελπίζω να σας διασκέδασα πραγματικά. Εις το επανιδείν.