Καλησπέρα σας και πάλι. Πως είστε σήμερα; Όλα καλά υποθέτω. Για μια φορά ακόμα τα λέμε. Μάλλον εγώ τα λέω, κι εσείς ακούτε. Σιγά μην σας αφήσω να μιλήσετε. Τα λόγια τα κρατάω για μένα. Τέλος πάντων, ως συνήθως μιλάω λίγο πολύ. Συγχωρείστε με.
Σήμερα άκουσα μια φράση να λένε:
-Κρύωσες; Θα σου κόψω βεντούζες και θα γίνεις περδίκι στο πι και φι.
Και φυσικά μου ήρθαν στο μυαλό οι βεντούζες που χρησιμοποιούσαν παλιά για να γιάνουν το κρύωμα. Επώδυνος τρόπος και τελικά ήταν γιατρικό; Από εσάς τους παλαιότερους θέλω μια απάντηση, γιατί εγώ δεν έχω δοκιμάσει την τεχνική. Έχω μόνο μια παλιά βεντούζα για να την βλέπω. Δεν πρόκειται ποτέ να την χρησιμοποιήσω ούτε πάνω μου, ούτε σε κανέναν άλλο. Εν πάσει περιπτώσει, επειδή πρόκειται για ένα αναγκαίο γιατρικό της παλιάς Λάγκας, κι επειδή το θυμήθηκα σήμερα, ας σας το υπενθυμίσω κι εσάς. Και όσοι δεν έχετε ιδέα περί τίνος πρόκειται, δείτε σχετικά:
Ο ι β ε ν τ ο ύ ζ ε ς
Οι βεντούζες ήταν ένα γιατροσόφι που πίστευαν ότι θεράπευε το κρύωμα. Υπήρχαν δύο ειδών βεντούζες: οι απλές και οι κοφτές.
1. Οι απλές βεντούζες, στις οποίες έπαιρναν βαμβάκι τυλιγμένο σε ένα πιρούνι, το έβρεχαν σε οινόπνευμα και του έβαζαν φωτιά. Στη συνέχεια, με τη φωτιά αυτή ζέσταιναν το εσωτερικό ενός ποτηριού και όταν αραίωνε ο αέρας μέσα στο ποτήρι, το τοποθετούσαν πάνω στην πλάτη. Λόγω της διαφοράς πίεσης, η σάρκα ρουφιόνταν και σχημάτιζε ένα ημικυκλικό, κόκκινο όγκο. Με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούσαν το κρύωμα και τους σφάχτες.
2. Οι κοφτές βεντούζες, στις οποίες πριν τοποθετηθεί το καυτό ποτήρι στη σάρκα της πλάτης, το σημείο εκείνο της πλάτης χαράζονταν με ένα ξυράφι. Όταν έμπαινε η βεντούζα, από τη χαραγματιά έβγαινε αίμα. Όσο πιο πολύ ήταν το κρύωμα, τόσο πιο μαύρο αίμα έβγαινε.
Ελπίζω να μην σας έφερα οδυνηρές αναμνήσεις. Και αν κρυώσατε με τις απότομες αλλαγές του καιρού, πάρτε καλύτερα μια ασπιρίνη. Τώρα, αν πάλι θέλετε σώνει και καλά να σας "κόψουν"βεντούζες.... ε, τι να πω. Περαστικά σας.
Καλή συνέχεια να έχετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου