Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

ΜΕΤΡΑΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΤΗ ΛΑΓΚΑ

Καλησπέρα σας, ελπίζω και σήμερα να σας βρίσκω όλους καλά. Το σαββατοκύριακο υπήρξε υπέροχα ανοιξιάτικο στο χωριό, αλλά σήμερα φυσάει βοριαδάκι και μας κρύωσε. Παρόλα αυτά, η χθεσινή βόλτα μου το απόγευμα ήταν άλλη μία αποκάλυψη. Η ώρα που ο ήλιος αποχαιρετά τη Λάγκα και δίνει την θέση του στη νύχτα, είναι μια ώρα ηρεμίας και χαλάρωσης. Δεν ακούγονται παρά μόνο φωνές, και γέλια από το καφενείο, και που και που φωνές παιδιών στο βουνό. Τώρα την άνοιξη ανεβαίνουν πολλοί- νέοι και μεγάλοι- και ανακαλύπτουν για πρώτη ή πολλοστή την φύση της Λάγκας. Το ίδιο συνέβη και το περασμένο σαββατοκύριακο. Είχαμε αρκετό νέο κόσμο στο χωριό. Φιλοξενούμενο βέβαια, αλλά έδωσε άλλη πνοή με την χαρούμενη φασαρία του. Δυστυχώς το απόγευμα της Κυριακής που τους είδα εγώ, ετοιμάζονταν να φύγουν, αλλά η εμπειρία θα τους μείνει αξέχαστη. Έτσι μου είπαν. Μαζί λοιπόν με το τελευταίο, αδύναμο φως της μέρας, τελείωσε και η ζωντάνια στο χωριό. Ας ευχηθούμε να συνεχιστεί το επόμενο σαββατοκύριακο.
Όμως, η ευλογημένη αυτή ώρα της ημέρας, που σημαίνει τη λήξη μιας μέρας και την αρχή της ξεκούρασης, μου έφερε στο μυαλό μια άλλη παλιά συνήθεια των Λαγκιωτών. Αυτήν της μέτρησης της ώρας. Δεν είχαν πάντα ρολόγια. Ούτε είχαν όλοι. Όμως πάλι οι παλιοί συγχωριανοί μας είχαν υιοθετήσει έναν πολύ πρακτικό τρόπο για να μετρούν το πέρασμα του χρόνου στη διάρκεια της ημέρας. Δείτε πως:


Ο   ή λ ι ο ς   κ α ι   η   ώ ρ α

Παλιά στη Λάγγα δεν είχαν ρολόγια. Οπότε είχαν ανακαλύψει  έναν πρακτικό τρόπο να υπολογίζουν την ώρα κατά τη διάρκεια της ημέρας.
 Έτσι λοιπόν το πρωί ήταν η ώρα που ανέτειλε ο ήλιος.
Το καταμεσήμερο ήταν 3 πόδια σκιά. Δηλαδή, όταν  μετρούσαν το μήκος της σκιάς τους και ήταν ίση με τρεις πατούσες τους, τότε ο ήλιος ήταν κάθετος και η ώρα ήταν 12 το μεσημέρι.
Το απόγευμα ο ήλιος έφτανε στο καφενείο (;).
Το σούρουπο οι ακτίνες ήταν στην Σκουντσιώτικη τη στράτα- ήταν η ώρα που από εκεί και πέρα τα παιδιά δεν έτρωγαν για να μην πεθάνει η μάνα τους.
Μετά από εκείνη την ώρα και ως το βράδυ έβγαινε ο Βλάχικος ήλιος. Έτσι ονομάζονταν οι πολύ αδύναμες ακτίνες πριν σβήσουν εντελώς και χαθεί το φως 

Πάντα εφευρετικοί και πρακτικότατοι οι Λαγκιώτες. Δε νομίζετε; Σε όλα. Και στο χρόνο και στις προλήψεις. Όπως τους βόλευε. Ειλικρινά σας εύχομαι να έχετε καλή συνέχεια στη μέρα σας. Και προσοχή!!!!! Μην παραφάτε το βράδυ. Βλέπετε δεν σας λέω να μην φάτε. Οι καιροί άλλαξαν. Μην παραφάτε λοιπόν και βαρυστομαχιάσετε. Γεια σας φίλοι μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου