Καλησπέρα και πάλι, καλώς ήλθατε στο γνωστό μέρος. Σήμερα Θα σας θυμίσω ακόμα λίγες παλιές λέξεις. Ελπίζω να μην της βαρεθήκατε ήδη, γιατί θα έχουμε συχνά από αυτές. Καλή διασκέδαση και πάλι:
Ακολλ'τά. Τα ευρωπαϊκά, «ξένα» τραγούδια που οι Λαγγιώτες χόρευαν από πολύ παλιά.
Αλούπα. Αλεπού.
Ανηψίδι. Εγγόνι.
Βουρλαίνω. Τρελαίνω.
Βρακώνομαι. Ντύνομαι. Βρακώσ’= ντύσου. Ξιβρακώθ’κε. Ξεντύθηκε.
Βότριχα. Σκόρος.
Γκερντάνι/. Κόσμημα λαιμού (τουρκ= gerdan). Γκιρντάνι: κολιέ του Μάρτη με τρύπια δεκάρα στη μέση.
Γκεσέμι. Κριός ή τράγος που οδηγεί το κοπάδι. (τουρκ= gosem)
Γκοτζάμ’. Εμπρόθετη λέξη που δείχνει κάτι αρκετά μεγάλο σε ηλικία ή μέγεθος.
Γκρέμπουρα. Γκρεμός.
Ζαρώνω. Λουφάζω.
Ζαχαρομπιμπλιά. Λιχουδιά με ψημένα στραγάλια με επικάλυψη ζάχαρης.
Ζούσκα. Καρούμπαλο.
Ζυγώνω. Φτάνω, πλησιάζω.
Κατσαμάκι. Είδος ζυμαρικού από καλαμποκάλευρο. (τουρκ= kacamak).
Κλότσ(ι)α. πλακερή πέτρα που την χρησιμοποιούσαν στα σκατούλια (τζαμί).
Κο(υ)λιάστρα. Πρωτόγαλο απ’ τα γίδια που όταν το έβραζαν έπηζε σαν τυρί, πολύ νόστιμο.
Κουκουράσκα. Το ψημένο κάστανο που έσκασε.
Λαιμαργιά. Στεφάνι (δερμάτινο ή ξύλινο) γύρω από το λαιμό του ζώου που οργώνει ή κουβαλάει κάτι.
Λαμπάνοβο. Περιοχή της Λάγγας. (lampa nova: λατινικό= το πρώτο φως, εκεί που βγαίνει πρώτα ο ήλιος, εκεί που πρώτα χτυπάν οι ακτίνες του)
Λειψός. Μη ολοκληρωμένος, μισός. Λειψή πίτα: η πίτα χωρίς προζύμι, με τα λεπτά φύλλα που χωρίζουν.
Λέτσος. Κουρελιάρης.
Λεφτόκαρο. Φουντούκι. Ψέλτσκο. Το χωριό Κυψέλη.
Και με αυτές τις λέξεις μορφωθήκατε και σήμερα εις την Λαγκιωτικήν. Λέμε τώρα. Δεν ξέρω πόσες από αυτές χρησιμοποιούμε ακόμα, αλλά δεν βλέπω να είναι πολλές. Ίσως εσείς όλοι οι ξενιτεμένοι κρατήσατε περισσότερο τους παλιούς τρόπους και χρησιμοποιείτε ή θυμάστε περισσότερες απ'ότι εμείς. Δέχομαι κάθε προσθήκη και παρατήρηση. Θα χαρώ πολύ. Να είστε όλοι φίλοι μου καλά και απόψε. Γεια σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου