Καλησπέρα σας! Σήμερα είναι η τελευταία μέρα του χειμώνα. Αύριο είναι Μάρτης! Χαρές και πανηγύρια. Που τύχη να τελειώσει ο χειμώνας όμως. Δε λένε τα χιόνια να λιώσουν από το χωριό. Έχει και αρκετό κρύο. Όλα μαζί ήρθαν, εγκαταστάθηκαν και μάλλον τους άρεσε το περιβάλλον, γιατί δεν φεύγουν. Που θα πάει όμως... κάτι πιστεύω να γίνει. Όχι όμως αυτήν την εβδομάδα, γιατί ο καιρός μάλλον έτσι θα συνεχίσει. Τέλος πάντων. Εγώ τον πόνο μου σας τον είπα.
Λοιπόν επειδή ακριβώς αύριο έρχεται ο Μάρτιος, σήμερα πρέπει να τηρήσουμε το έθιμο του Μάρτη. Πρέπει να φορέσουμε την γνωστή κόκκινη κλωστή πλεγμένη με μία λευκή. Στον καρπό του χεριού, στο δάχτυλο, στο λαιμό, όπου θέλει ο καθένας. Το έθιμο είναι πανάρχαιο και έχει περάσει από όλα τα στάδια της ιστορίας της Ελλάδας και της παράδοσης. Κάποια άλλη φορά θα σας διαφωτίσω σχετικά. Στο θέμα μας τώρα:
Καλά τώρα, ξέρω ότι κανείς μας δεν φοράει Μάρτη. Όμως μπορούμε να φορέσουμε στα παιδιά μας. Και όλες οι γιαγιάδες στα εγγόνια τους. δείτε όμως πως έχει το έθιμο στη Λάγκα. Είναι λίγο διαφορετικό από την υπόλοιπη Ελλάδα
Η πεποίθηση ότι ο Μαρτιάτικος ήλιος είναι πολύ δυνατός και κατακαίει άσχημα το δέρμα είναι πολύ παλιά. Καθώς επίσης ότι ο Μάρτης (το χαϊμαλί) προστατεύει από τον καυτό ήλιο, είναι επίσης η πανάρχαιη μέθοδος προστασίας από αυτό το κάψιμο.
Έτσι λοιπόν, το βράδυ πριν την 1η Μαρτίου, οι μητέρες ή οι γιαγιάδες φορούσαν τον Μάρτη στα παιδιά. Το βραχιόλι, δαχτυλίδι, γκιρντάνι (με τρύπια δεκάρα στη μέση) γίνονταν από λευκή και κόκκινη κλωστή. Στις 9 του Μάρτη, τον έβγαζαν τα παιδιά και πήγαιναν και τον κρεμούσαν στα κλαδιά κρανιάς. Και έτρωγαν τα μπουμπούκια της για να γίνουν υγιείς και γεροί όπως η κρανιά.
Και οι κρανιές λίγο πριν το χωριό, όπου δεν υπάρχει χιόνι έχουν μπουμπουκιάσει. Περιμένουν:
Λοιπόν επειδή ακριβώς αύριο έρχεται ο Μάρτιος, σήμερα πρέπει να τηρήσουμε το έθιμο του Μάρτη. Πρέπει να φορέσουμε την γνωστή κόκκινη κλωστή πλεγμένη με μία λευκή. Στον καρπό του χεριού, στο δάχτυλο, στο λαιμό, όπου θέλει ο καθένας. Το έθιμο είναι πανάρχαιο και έχει περάσει από όλα τα στάδια της ιστορίας της Ελλάδας και της παράδοσης. Κάποια άλλη φορά θα σας διαφωτίσω σχετικά. Στο θέμα μας τώρα:
Καλά τώρα, ξέρω ότι κανείς μας δεν φοράει Μάρτη. Όμως μπορούμε να φορέσουμε στα παιδιά μας. Και όλες οι γιαγιάδες στα εγγόνια τους. δείτε όμως πως έχει το έθιμο στη Λάγκα. Είναι λίγο διαφορετικό από την υπόλοιπη Ελλάδα
Η πεποίθηση ότι ο Μαρτιάτικος ήλιος είναι πολύ δυνατός και κατακαίει άσχημα το δέρμα είναι πολύ παλιά. Καθώς επίσης ότι ο Μάρτης (το χαϊμαλί) προστατεύει από τον καυτό ήλιο, είναι επίσης η πανάρχαιη μέθοδος προστασίας από αυτό το κάψιμο.
Έτσι λοιπόν, το βράδυ πριν την 1η Μαρτίου, οι μητέρες ή οι γιαγιάδες φορούσαν τον Μάρτη στα παιδιά. Το βραχιόλι, δαχτυλίδι, γκιρντάνι (με τρύπια δεκάρα στη μέση) γίνονταν από λευκή και κόκκινη κλωστή. Στις 9 του Μάρτη, τον έβγαζαν τα παιδιά και πήγαιναν και τον κρεμούσαν στα κλαδιά κρανιάς. Και έτρωγαν τα μπουμπούκια της για να γίνουν υγιείς και γεροί όπως η κρανιά.
Και οι κρανιές λίγο πριν το χωριό, όπου δεν υπάρχει χιόνι έχουν μπουμπουκιάσει. Περιμένουν:
Η ανθοφορία τους προμηνύει καλή σοδειά για κράνα τον Σεπτέμβριο. Αν δεν παγώσει τώρα τα λουλούδια τους, εννοείται. Και θα φτιάξουμε και λικέρ από κράνα. Φέτος δεν είχε το παραμικρό καρπό, λόγω της περσινής παγωνιάς. Ας ελπίσουμε ότι για φέτος τέρμα οι πάγοι.
Και επιστρέφοντας στο θέμα μας, μην παρασυρθείτε και φωνάξετε πρώτοι "Φτου το Μάρτη σου!" Αφήστε τα παιδιά να το κάνουν. Θα χαρούν πολύ. Έτσι το χαϊμαλί θα έχει ισχύ. Αλλιώς αλίμονό τους-θα τους μαυρίσει ο μαρτιάτικος ήλιος.
Επίσης μην ξεχάσετε την 9η Μαρτίου. Πρέπει να βρείτε οπωσδήποτε κρανιά και να κρεμάσετε τον Μάρτη. Δείτε μια παλιότερη ανάλογη φωτογραφία:
Μ'αυτήν την όμορφη εικόνα σας αφήνω και σήμερα. Άντε και καλά να φύγει ο χειμώνας και καλώς να έρθει η άνοιξη. Μπας και δούμε άλλες, καλύτερες μέρες. Γεια σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου