ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ

Καλησπέρα φίλοι μου. Είναι καιρός νομίζω να αρχίσω να σας λέω για τους απόδημους συντοπίτες μας που συνάντησα τον καιρό που έλειπα. Η αλήθεια είναι ότι ο καιρός που πέρασα μαζί τους υπήρξε πολύ συγκινητικός. Η λαχτάρα τους για τον τόπο που άφησαν πίσω τους πριν τόσα χρόνια, δεν μετριάστηκε από το πέρασμα του χρόνου. Μιλάνε για το χωριό μας τόσο συχνά μέσα στη μέρα, σαν να ζούσαν εδώ για πάντα. Σιγά- σιγά θα σας αναφέρω τις παλιές γνώσεις που μου έδωσαν και όλα όσα αποκόμισα από αυτούς αυτόν τον καιρό. 

Όμως, ας αρχίσουμε από την γλώσσα. Ήταν πολύ ευχάριστη η έκπληξη που ένιωσα όταν τους άκουσα να μιλάνε την ελληνική όπως την έμαθαν τότε, τα χρόνια που ζούσαν στη Λάγκα. Ξετρελάθηκα με τις Λαγκιώτικες λέξεις. Και μακαρίζω τον εαυτό μου που βρέθηκα σ' αυτήν την θέση. Μόνο λυπάμαι που δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω αυτό το έργο. Και πως θα μπορούσα άλλωστε. Η ελληνική γλώσσα παλιά ή νέα, είναι ανεξάντλητη. 

Έτσι, θα σας παρουσιάσω σήμερα κάποιες λέξεις λαγκιώτικες που γνώρισα στην ξενιτειά:

Μπαλιοβίτσαβο: κόκκινο κεράσι.
κλένος: σφένδαμος (χαρακτηριστικό δέντρο της περιοχής)
καντούτσι: καλύβι
ζάντζα: χούι, συνήθεια/ ζαντζάρικος: με πολλά χούγια.
τσιαράνι: μαύρο
κουρ'τσούδ': κοριτσάκι
τα ζγκούζω: τα τινάζω, πεθαίνω.
πλακοσόι: το γυναικοσόι
καρμάς: καρπός β' διαλογής που δίνονταν στα ζώα ως τροφή
ταϊσιά: το συγκεκριμένο φαγητό κάθε ζώου
τσάρκος: το μέροςπου χωρίζουν τα αρνιά και τα κατσίκια από τις μάνες τους το βράδυ
κλέτσιο: κομμένα κλαδιά δέντρου με μπουμπούκια για τροφή ζώου
κώτσκια: κλώσσα
βουρλός: τρελός
στρίντζαλος: στέρεος πάσσαλος στη μέση του αλωνιού
χαρμαντζής: εργολάβος με δικά του ζώα για το αλώνισμα
ζαχυρά: χειμωνιάτικη τροφή για τα γίδια
δρίμες: τα πρώτα προβλήματα που προκαλούν οι ακτίνες του ήλιου (το κάψιμο του μαρτιάτικου ήλιου)
χουνέρι: κακό, ζημιά
νούνος: νονός/ νούνα: νονά.

Ελπίζω και σήμερα φίλοι μου να σας έφερα μνήμες του παρελθόντος και να έχετε την ευκαιρία να ταξιδέψετε λίγο πίσω στο παρελθόν. Το εύχομαι πραγματικά. Καλή συνέχεια να έχετε.