Τρίτη 17 Μαΐου 2011

ΛΑΓΚΙΩΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Καλησπέρα φίλοι μου, πως σας βρίσκω και σήμερα; Ελπίζω όλα καλά. Τα πισωγυρίσματα του καιρού μας έχουν τρελάνει. Όμως ο χρόνος προχωρά ακάθεκτος προς το καλοκαίρι και περιμένουμε ομορφότερες μέρες. Αλλά προς το παρόν, σήμερα εγώ κρύωσα. Θα ήθελα να είχα ανάψει το τζάκι και να καθίσω πλάι του με μια κούπα καφέ στο χέρι και να αναπολώ ζεστό ήλιο και ανοιξιάτικες αναμνήσεις. Για τέτοια απελπισία μιλάμε. Συνειρμικά, μου ήρθε στο μυαλό η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, που όταν το χειμώνα μαζευόμασταν μέσα στο σπίτι δίπλα στη σόμπα, μας έλεγε και από ένα παραμύθι. Και ένα τέτοιο σας παρουσιάζω τώρα, μιας και ο καιρός τρελάθηκε:

Ο    α γ ρ ά μ μ α τ ο ς    π α π ά ς

Ήταν ένας παπάς αγράμματος τελείως. Οι χωρικοί έκαναν παράπονα, έλεγαν τί παπάς είναι αυτός, ούτε ξέρει να διαβάζει στην εκκλησία, ούτε τίποτα. Στην εκκλησία αυτός άνοιγε το ευαγγέλιο κι έλεγε άλλα αντί άλλων. Λέει ένας χωρικός
-«να πάμε στο Δεσπότη να παραπονεθούμε». Μόλις πήγαν μαζί με τον παπά εκεί, πήρε ο παπάς το ευαγγέλιο και ήλεγεν ( έλεγε)
-«έχω τόσα μελίσια˙ τόσα είναι θ’κά ‘ς ( δικά σου), τόσα είναι θ’κά ‘μ ( δικά μου), έχω τόσα πρόβατα, τόσα είναι θ’κά ‘ς, τόσα είναι θ’κά ‘μ», λέγοντάς τα αυτά εμμέσως προς τον Δεσπότη, για να μην τον απολύσει αυτός. Τον ακούει ο Δεσπότης, λέει
-«καλός είναι, γιατί δεν σας αρέσει;» και τους διώχνει. Ε, λέει ένας χωρικός μετά,
-«εγώ θα κάνω τον πεθαμένο», γιατί όσοι πέθνησκαν (πέθαιναν),τους διάβαζε μόνος μες στην εκκλησία ο παπάς και δεν άφηνε κανέναν να μπει. Λέει λοιπόν αυτός στους άλλους χωριανούς, «εγώ θα μπω, κάνοντας τον πεθαμένο, να δω τι λέει εκεί μέσα.» Πάει αυτός μέσα στην εκκλησία, άρχισε ο παπάς να ψέλνει -«όσος είναι απ’ τ’ εκεί ως εκεί, τόσος είναι απ’ τ’ εκεί ως εκεί». Χαμογέλασε ο δήθεν πεθαμένος. Κατάλαβε ο παπάς και λέει μέσα του -«α αυτός δεν είναι πεθαμένος, και με γελούν». Παίρνει το μανάλι, τον δίνει μια, τον άφησε στον τόπο. Βγαίνει μετά έξω και λέει στους χωριανούς -«άλλη φορά να τους πεθαίνετε καλά, γιατί τρόμαξα να τον πεθάνω».


Καλή συνέχεια να έχετε με πολύ νοσταλγία και πιο πολλές αναμνήσεις. Και αν θυμάστε κι εσείς κάτι από τα παλιά, πείτε το και σε εμένα. Μοιραστείτε το μαζί μου. Θα το χαρώ ιδιαίτερα. Γεια σας φίλοι μου.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου